Boßelleed

Wennt buten huult und störmt un weiht, wennt früst, dat man so knackt, demn koomt de Boßler angereist mit Boßels, Kried un Sack, de Schunker un de Dreiersmann, de Grüppenspringer mit, se freut sick op dat Isfeld dann un bringt ok Kretlers mit – se freut sick op dat Isfeld dann un bringt ok Kretlers mit.

Se sünd hier fründlich opgenomen!
Lüch op, hurra! Lüch op, hurra!

Wi roop: jüm sünd uns hier willkomen!
Lüch op, hurra! Lüch op, hurra!

Un morgen geht dat rut in’t Feld, dor ward wi denn je sehn, dat dücht’ge Boßler op de Welt sünd fix mit Arm un Been. Dor wiest sick echte Manneskraft, de hoolt wie hoch in Weert, de sick denn Ehrenpries verschafft, ward Sieger proklameert – de sick denn Ehrenpries verschafft, ward Sieger proklameert.

Drum frisch heran jüm Boßelbröder!
Lüch op, hurra! Lüch op, hurra!

Raff mit de dichten Öberkleider!
Lüch op, hurra! Lüch op, hurra!

Um is de Kampf denn broch to Enn’; koomt wie torüch to’t Mohl, so kröönt mit Ehrempries wi denn den besten mann in Sool. Wi tröst de annern mit den Wunsch, koomt anner Johr in’t Land, dat se denn Ehrensieger ward vun’n Boßler Verband – dat se denn Ehrensieger ward vun’n Boßler Verband.

De Dreiers, Schunkers, de schööt leben!
Lüch op, hurra! Lüch op, hurra!

De Grüppenspringers ok dorneben!
Lüch op, hurra! Lüch op, hurra!